woensdag 27 oktober 2010

Twitterazzia: volgen of gevolgd worden, dat is de vraag - part III

Een automonteur die onder de motorkap van een tweedehands Renaultje kijkt, kan zich een hoedje schrikken. Dit terwijl de potentiele koper tot nog alleen de charme van een oldtimer zag. Een CBS-medewerker die beleidsmaatregelen gaat doorrekenen kan tot onthutsende conclusies komen, ofschoon de beleidsmaker als parasitair – excuus: parlementair - politicus het volk zand in de ogen strooit met oneliners en overige ongestaafde onderbouwingen, ontkenningen en overtuigingen.


Wie verder dan zijn neus lang en dieper dan de oppervlakte kijkt, loopt een risico dingen te ontdekken die helemaal niet wenselijk is. Zo geldt dit niet alleen in bovenstaande voorbeelden, maar ook voor Twitter. Programma’s als Followermonk en Manageflitter geven inzicht in wie jou nu eigenlijk volgt, maar kunnen ook tot pijnlijke confrontaties leiden.

Zelf kwam ik er achter dat een goede (?) vriend van mij die ik braaf volgde, mij helemaal niet meer volgde. Op Twitter weet je dat niet: je krijgt geen mail als iemand je gaat unfollowen (en dat is maar goed ook waarschijnlijk). Ik kreeg braaf zijn Tweets binnen en ging er van uit dat hij mij al die tijd ook volgde. Dat zijn foto en zijn berichtjes regelmatig in Tweetdeck verschenen, deed het beeld versterken dat hij een vriend was. Hij kwam langs op mijn beeldscherm. In voor- en tegenspoed. En hij? Hij volgde mij niet eens! Dat noemen we in Nederland te pas en te onpas sociale media. Sociale media? Sociale Media? A-sociale media, zul je bedoelen! Het pijnlijke is dat ik weet dat hij mij ooit wel gevolgd heeft. Natuurlijk ga ik twijfelen: heb ik teveel getwitterd? Te weinig? Te veel reclame gemaakt? Geen lijn in mijn twitterstream? Teveel poeha? Te weinig poeha...?
Ach, iemand hoeft mij natuurlijk geen uitleg te geven waarom hij mij is gaan "unfollowen", maar de lezer begrijpt welke gevoelige snaar hier geraakt is.

Twitter kan als bom gelden onder bestaande vriendschappen. Maar gelukkig ook als verbindend element tussen onbekenden. Een doorklik in het vernieuwde Twitterscherm naar lists maakt het mogelijk om te zien op welke openbare lijsten mijn Twitternaam opduikt. Die zoekactie leverde op dat ik bleek voor te komen op onder meer deze lijsten:

"schrijfop-vrienden",
"m-toppers" (waarbij de m waarschijnlijk staat voor man, gezien de andere lijst v-toppers waar ik in de gauwigheid alleen vrouwen in zag staan),
"personal inspirators" (fijn hoor!!)
"debetereboekjesmakers" en... zowaar:
"bekendenederlanders"

En ineens voelde ik mij als een deelnemer aan The Voice of Holland. Wie drukt mij weg? Wie draait zich naar mij toe? Wie is dan alsnog teleurgesteld of staat hoogjuichend op? Het publiek velt in een constante stroom juryoordelen. Follow, Unfollow, Friend, Unfriend... Accept Invitation, do not know Guido van de Wiel, Retweet Message... Iedereen oordeelt instant over zijn Twitterende omgeving: wie tettert er teveel in hun oren, welke avatar verschijnt zo vaak dat het een verticale feestslinger op je beeldscherm vormt, wiens geklets is iemand nu wel zat.... Twitter blijft een zaak van aandacht geven en aandacht krijgen. We zijn elkaars podium, maar lang niet altijd elkaars publiek.

En ik? Ik lig al Twitterend op het slachtblok. Stoppen kan niet meer. Big Twitter is watching you. Wie followers heeft, moet blijven bewegen. Anders is er niets te volgen. Ik ben overgeleverd aan u, aan zij die mij volgen. Maar vanaf nu volg ik u. Daar kunt u van op aan. Volgerschap dient beloond te worden, zei de ja-knikker.

Kies maar:
a) Wordt gevolgd - b) wordt ontvolgd - c) wordt vervolgd


(c) Guido van de Wiel

maandag 18 oktober 2010

Twitterazzia: volgen of gevolgd worden, dat is de vraag - pt II

Twitter is lelijk. Twitter past in het rijtje The (beauty and the...) Beast, de klokkenluider van Notre Dame, Quasimodo. Waarom? Schoonheid wordt bepaald door symmetrie en Twitter is in essentie asymmetrisch: wie jou volgt, hoef jij niet te volgen en wie jij volgt, hoeft jou niet te volgen. Zie hiervoor ook Twitterazzia, part I.

In een poging de asymmetrie te verklaren, is het nodig de twee lijsten (followers en following) te vergelijken. Maar dat laat Twitter niet zo makkelijk toe. En om nou papieren lijsten te gaan vergelijken, voelt wel heel "1.0". Toch had ik minimaal 1 duidelijke reden om de asymmetrie verder onder de loep te nemen.

Op een gegeven moment gingen allerlei Amerikaanse bedrijfjes, Tsjechische 1-pitters en zelfgedoopte Social Media-goeroe's mij volgen. Vanuit een gevoel van wederkerigheid ben ik die mensen gaan terugvolgen: tot ik er achter kwam dat zij mij alweer ge-delete hadden als contact. Vond ik zo shocking... Hun strategie lijkt er een van: eerst een horde followers verzamelen, hopen op een terugvolgen vanuit die mensen en vervolgens die mensen zelf weer ontvolgen. Die laatste stap gaat onzichtbaar voor de nieuwe followers....

"Omdat zij hun verhouding followers -following intact wilden houden," hoorde ik laatst van iemand op Twitter. Pfff. Een andere verklaring zou zijn dat er via automatische programma's suggesties worden gedaan en geinstalleerde filters het definitieve selectiewerk doen. Dat zou het alleen nog maar maller maken: dat zou betekenen dat het machines zijn die mij weerloos, sprakeloos en ontdaan doen voelen. Hoe dan ook: een foute werving, malafide uitgangspunten en duistere praktijken, waar ik op mijn beurt weer grip op wilde krijgen. Hoe zat het nu met die verhouding? Wie volgde mij nu en wie niet?



Het gratis programma Manageflitter biedt uitkomst. Met dit programma kun je op elk moment een Twitter-razzia plegen op de mensen die jijzelf volgt. Volgt iemand je wel of niet terug? Je krijgt meteen wat extra info: zijn ze populair, actief, worden ze al massaal ontvolgd of zijn ze juist Talkative en populair? Het contact is de andere kant op met 1 klik op de knop te verbreken.

Dus ga aan de slag en doe wat aan je sociale media hygiene: verwijder de overtollige contacten en delete de dode puntjes. Maak Twitter weer gezond: geef Twitter wat symmetrie terug. In veel gevallen geldt: het moet wel van twee kanten komen.



(c) Guido van de Wiel

Twitterazzia: volgen of gevolgd worden, dat is de vraag - part I

Soms kom ik mensen tegen die ineens iets onbenulligs weten van mij. Bijvoorbeeld dat ik de oven heb gemaakt, dat ik naar de kapper ben geweest of wat mijn zoontje van 3 aan grappige uitspraken heeft uitgekraamd. Dat komt door Twitter. Daarnaast Twitter ik ook soms over belangrijkere zaken als milieu of duurzaamheid. En soms over nog veel futielere zaken dan wat mijn kinderen zeggen, zoals bijvoorbeeld over marketing.

Ik volg een hoop mensen en een - deels ander - hoopje mensen volgt mij. Wie zijn dat dan? Er kan overlap zijn tussen followers en following, maar ook heel groot verschil.

Als je benieuwd bent hoe groot die overlap is kun je kijken op Followerwonk . Als voorbeeld laat deze Twitter Followerwonk zien hoe de overlap is tussen Yves Leterme en Vincent VQuickborne. Wie Yves en Vincent zijn dat doet er eigenlijk helemaal niet toe, maar het feit dat ze allebei zo'n 10.000 followers hebben en allebei ongeveer 150 mensen zelf volgen, doet vermoeden dat ze bekend zijn. Wereldberoemd in Belgie wel te verstaan. (Of althans - in dat schimmige zuiden heerst een weerbarstige taalstrijd, dus dat "wel te verstaan" dient gelezen te worden als "niet te verstaan", wel te verstaan.) Al snel blijkt dat ze veel gezamenlijke followers hebben, maar ieder hun eigen mensen hebben die zij op hun beurt "followen". "Volgen", in goed Belgisch.



Je kunt ook jezelf invullen op deze site, tezamen met een willekeurig of onwillekeurig andere Twitteraar en dat levert allerlei statistieken op. Altijd leuk voor een regenachtige maandagmiddag. Nu maar hopen dat het gaat regenen. Of weer maandag wordt.


© Guido van de Wiel

vrijdag 15 oktober 2010

Interessante vraag op Linked in groep Innovatief Organiseren

Stel: het lijnmanagement is er niet, de eerste laag 'eronder' zijn ca. 15 bureauhoofden. Dan heb je dus een relatie tussen een gemeentesecretaris en 15 bureauhoofden.
Wat zou nu een goede managementstructuur zijn uitgaande van 1.) er komen geen managers (afdelingshoofden) en 2.) de introductie en gebruik maken van 'Het Nieuwe Werken'?
Mvg. – Ralph Beijer

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

L.J. (Hans) Lekkerkerk • Interessante vraag voor mij als docent organisatieontwerp.
enkele gedachten ...
Een plattere structuur is op zich nastrevenswaardig ....
Ook bij het nieuwe werken blijft de span of control een relevant begrip.
Als 15 bureauhoofden en 1 GS als het managementteam van de gemeente gezien mogen worden ... gaan die dan regelmatig met 16 personen zinvol MT-overleg houden?
Hoeveel uitvoerenden zijn er in totaal die rapporteren aan de BurHo's, maw hoe groot is hun span of control?
In hoeverre zijn al die medewerkers dan ervaren en taakvolwassen genoeg om zelfsturend/nieuw werkend te functioneren?
Waarom zijn er eigenlijk 15 burho's? Heeft een 'procesdeskundige' soms vastgesteld dat er 15 hoofdprocessen in de organisatie zijn?

De vraag 'wat zou een goede managementstructuur zijn' vind ik een beetje klinken of je denkt dat je een goede organisatiestructuur kunt krijgen door top-down een harkje te tekenen ...
Bij gebrek aan meer gegevens over de gemeentelijke organisatie kan ik er eigenlijk niet veel meer over zeggen; stuur me een mail op h.lekkerkerk@fm.ru.nl of plaats hier wat meer info.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

John Warnas • 15 Bureauhoofden is in mijn optiek sowieso 'overkill'. Hoe gaan die alles op elkaar afstemmen. Zoals mijn 'bovenbuurman' aageeft, waarom zijn er 15 buro's?

Er kan echt concreets hier over worden gezegd, als er (mogelijkerwijs) meer informatie wordt gegegeven. Wat is de omschrijving van die buro's (taken, functies etc). Een (nieuwe) organisatie neerzetten houdt niet alleen maar in dat HNW wordt geimplementeerd.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Guido van de Wiel • Dag Ralph,
Heb je er wel eens aan gedacht om de manier van organiseren door de 15 bureauhoofden en de GS zelf te laten bepalen? Met andere woorden: om zelforganisatie te introduceren? Zij zijn immers degenen die in de nieuwe structuur zinvol dienen te werken. Wie anders dan zijzelf kunnen het beste bepalen welke vorm goed voor hen is? Geef kaders en criteria: wat moet hun output zijn op termijn, hoeveel tijd is voor dit besluitvormingsproces vrij te maken, etc. Faciliteer waar nodig het proces, bijv met behulp van principes uit Deep Democracy. Kortom: geef vrijheid, ban vrijblijvendheid uit, geef de groep verantwoordelijkheid, maak de groep verantwoordelijk en houdt de groep verantwoordelijk.
Over HNW gesproken. ;-)

Groet, Guido van de Wiel (co-auteur van boek over Organisatie 3.0).
1 minute ago


(c) Guido van de Wiel